Mireille Howard-Snels (51), zelf gediagnosticeerd met ADHD en ASS (en tevens hoogbegaafd), is werkzaam als beleidsmedewerker aan de TU Delft, waar ongeveer 6000 mensen werken. Ze besloot een groep op te richten binnen haar werk, speciaal voor medewerkers met een psychische of fysieke kwetsbaarheid of een chronische ziekte; DiversAbility. “Ik probeer diversiteit binnen onze organisatie op een positieve manier onder de aandacht te brengen. Ik vergroot de kennis en het bewustzijn en laat zien wat er allemaal mogelijk is.”

Op haar 47e werd Mireille pas gediagnosticeerd en kon ze haar eigen handleiding gaan ontdekken. Ze leerde haar eigen grenzen te bewaken. “Ik heb geleerd onder welke omstandigheden ik kan excelleren en bloeien, en ik ben in staat om mijn behoeften kenbaar te maken. Ook heb ik mijn sterke eigenschappen ontdekt die gerelateerd zijn aan ADHD en autisme, zoals een goed geheugen, nauwkeurigheid, analytisch vermogen, focus, organisatievermogen, enthousiasme en snelheid.”

Idee

Haar eigen ervaringen inspireerde haar om binnen de TU Delft te pleiten voor meer aandacht voor neurodiversiteit en een medewerkersgroep op te richten. Ze presenteerde haar idee en kreeg steun, maar kreeg het advies om een bredere doelgroep aan te spreken, namelijk medewerkers met neurodiversiteit, chronische ziekten of een psychische of fysieke kwetsbaarheid. Allemaal collega’s die vaak met (kleine) aanpassingen kunnen uitblinken in hun werk. Denk aan toegang zonder drempels, een koffieruimte met akoestische panelen of een stilteruimte. “Ik heb toen mijn netwerk aangesproken met mijn idee, en zo is een groep van 30 leden ontstaan. . En DiversAbility groeit nog steeds.”

 Beïnvloeden

De groep (of delen ervan) komt minstens een keer per maand samen. Er worden dan verschillende thema’s besproken zoals “hoe vraag ik aanpassingen?”, “deel ik mijn diagnose met mijn leidinggevende en collega’s of niet?”, enzovoort. Het uiteindelijke doel is om steun te bieden aan collega’s, kennis en begrip in de organisatie te vergroten maar ook om actiever invloed uit te kunnen oefenen. “We zijn bijvoorbeeld eens benaderd door de afdeling gebouwbeheer om naar de toegankelijkheid van de campus te kijken. We hebben toen geïnventariseerd wat ons opviel, zoals een kapotte lift, hoge drempels, grote afstand tot de toiletten en het gebruik van kleur en licht. Het mooie is dat hier uiteindelijk ook iets mee wordt gedaan.”

 Voorbeeldfunctie

Naast de reguliere bijeenkomsten geeft Mireille presentaties over DiversAbility aan nieuwe medewerkers en verzorgt zij interne workshops over neurodiversiteit. Tijdens de Week van de Diversiteit (een jaarlijks landelijk initiatief in oktober) brengt zij de groep ook onder de aandacht. Daarnaast deelt zij veel van haar eigen ervaringen. “Het is eng en kwetsbaar om over mezelf te praten, maar ik vind dat ik dit moet doen; ik heb een voorbeeldfunctie. Mensen zien mij als een typische ADHD’er en zijn verrast als ik zeg dat ik ook autisme heb. Maar over het algemeen zijn de reacties erg positief. Wat ik vooral mooi vind, is de herkenning wanneer ik persoonlijk met mensen praat. Het raakt me om te weten dat je niet alleen bent. Ik weet hoe het is om in eenzaamheid te worstelen op het werk.”

Inclusiever

Mireille hoopt dat uiteindelijk iedereen zich goed en veilig kan voelen in de werkomgeving, ongeacht of je in een rolstoel zit, slechthorend bent, gevoelig bent voor drukte of een energiebeperking hebt. “Langzaamaan maken we hier stappen in; de TU Delft wordt steeds inclusiever voor medewerkers. Als alles meer op de mens wordt gericht en er meer maatwerk mogelijk is, scheelt dat veel uitval op het werk en veel verdriet. Dan wordt het voor iedereen een stuk aangenamer.”